HET HART VAN MARIA.
LEVEN EN TIJDEN VAN DE HEILIGE FAMILIE
"IK
BEN"
PROLOOG
In de dagen van de
tweehonderdste verjaardag van de Franse Revolutie, in Parijs, inspireerde de
Zoon van God mij met dit goddelijke verhaal. Ik ben meteen aan de slag
gegaan. Ik verliet Parijs, keerde terug naar het zuiden, sloot me op tussen de
boeken en ging op weg om bij het begin te beginnen, dat wil zeggen, om te ontdekken
wat de reden was voor die documentaire leegte waardoor verwarring toegang vond
tot de kern van het probleem en geboorte gaf aan die berg boeken die, met de
Held van de evangeliën als excuus, leven schonk aan tekens van inkt zonder enig
contact met de Ware Zoon van Maria. de
Maagd van Nazareth.
De behoefte om naar
de tijd van de geboorte van Christus te reizen, leidde me naar de bibliotheek
van het British Museum.
Met de komst van de
volgende lente stopte ik met het zoeken in boeken naar wat ik er niet in kon
vinden. Ik pakte mijn spullen en ging naar Jeruzalem. Ik doorkruiste Europa in
het licht van een heldere ster en stak de zee over op de golven van een
Zilveren Duif. Heilig Land!
…
"aarde", ... schreeuwt vanuit de vuurtoren, de Kolossus van Haifa.
"Welkom in het Heilige Land."
Ik ging naar Nazareth. Ik bezocht de Tempel van de
Aankondiging. Na een korte stop in Tel Aviv vervolgde ik mijn weg naar de
Heilige Stad.
Toen ik Jeruzalem bereikte, leefde de stad in een
noodtoestand. Irak was net Koeweit binnengevallen. Het antizionistische
discours van de nieuwe held van de islam, die de universele haat van de
moslimwereld tegen de joden gebruikte als een hyperlink van eenheid naar de
zaak van het fundamentalisme in de Arabische wereld, eiste - volgens
Israëlische paramilitaire kranten - het gebruik van kernwapens, met name de
neutronenbom.
Terwijl Irak golven van gejuich laat opstijgen in
de Palestijnse gebieden, loopt tussen de menigte een man-ad verkleed als een
profeet door David Street, met een apocalyptisch bord meeslepend: "Het
einde van de wereld nadert, kom en drink een biertje. Pub El Profeta".
Het was een zeer leerzame reis. Ik klom weer op de
vleugels van de Zilveren Duif en zeilde door de wateren van de Grote Zee terug
naar het Oude Continent.
Ik ging op weg naar
Londen. Ik vestigde me in Finsbury Park, sloot de deur, opende mijn oude
machine en ging zitten met het vaste voornemen de studio niet te verlaten
voordat ik de geschiedenis had waar ik de afgelopen jaren voor had gevochten.
Het was een zeer
lange herfst, maar zeer vruchtbaar. Op een dag in november van dat jaar
bereikte ik de finish. Het doel dat ik na al die jaren voor ogen had, was de
Schat die Moeder in haar hart had: het Hart van Maria.
Hoe Maria Jozef
ontmoette, wie Zacharia en Elisabeth waren, wie Jezus' beroemde broers en
zussen werkelijk waren. Alles, maar dan ook alles, ze wist alles over haar
Zoon. Hij had het geleefd en had het allemaal in zijn Hart bewaard. En hij was
nog steeds waar hij was.
Wat ik in het Hart
van de Moeder zag, is wat jullie hierna gaan lezen. |
